Soms komen dingen (on)verwacht samen, en dan heb je opeens in je herfstvakantie toch nog een drukke week Wouter. Leuke en minder leuke dingen wisselen elkaar dan af. Vorige week zaterdag was je aan het spelen, en toen viel je opeens voorover op een plavuizen vloer. Krak klonk het, en je speelde gewoon weer verder. Maar toen we eens goed gingen kijken zagen we dat er een groot stuk van je nieuwe grotemensenvoortand was verdwenen. Balen! En gelijk bellen met de tandarts natuurlijk. Je eigen schooltandarts was op vakantie. Gelukkig wilde de tandarts van papa en mama naar je kijken, en zo gingen we maandagmiddag daar naar toe. Papa op de stoel, jij erbovenop liggen. Maar het ging gelukkig heel goed je deed zelfs je mond zelf open! Misschien herkende je de tandartsstoel nog wel, want vorige week was je net voor controle bij je schooltandarts geweest! Na een noodlaagje en het gladslijpen van de resterende scherpe punt kan je er in ieder geval even tegen. Je tand is nu niet meer zo gevoelig als het was.
Maandagmorgen is ook de nieuwe dakkapel voor de kamer van je grote broer geplaatst. Tussen de buien door lag het dak open, we hebben geluk gehad.
Opa is de hele week bij ons thuis verder aan het klussen geweest. De kamer is al een heel eind af. Mark heeft er zin in om ernaartoe te verhuizen.
En woensdag zijn ze je nieuwe fiets komen brengen! De O pair 2 van van Raam. Een soort van rolstoel met een fiets erachter die je los kan koppelen. Tot nu toe hadden we een soort tandem, de Doove duofiets, die op zich prima beviel. Maar je wordt zwaarder, en als we tegenwoordig ergens kwamen kon je eigenlijk allen maar op je fiets blijven zitten. Maar met deze fiets kunnen we dan wel verder ergens naar toe gaan, we koppelen het achterste deel los, en we lopen met het voorste deel verder. Het geheel ziet er ook nog eens best wel hip uit, de fiets is gloednieuw omdat ze er geen een meer in het uitleenmagazijn hadden staan. We hebben hem gekregen via de gemeente. Tja, aan de ene kant heb je ruzie met de gemeente over het schoolvervoer, aan de andere kant ben je weer blij dat je in dit geval zonder al te veel moeilijkheden zo'n fiets in bruikleen krijgt. Wel een beetje aparte manier van afleveren trouwens. Hij wordt gewoon geleverd, en we moeten volgens de meneer de stoel en alle bijbehorende voorzieningen zelf maar instellen. Komen we er niet uit, dan moeten we de ergotherapeut maar bellen voor een instelafspraak. Als ze dat nu even van tevoren hadden aangekondigd?! Dan hadden we voor dezelfde middag nog een afspraak gemaakt. Aan de fiets zitten nogal wat riempjes, fixatiehesjes, zijsteunen, een voetenplank en van alles en nogwat op wat je (verkeerd) kan in- en afstellen. Goed, papa zal zijn best doen om dat allemaal naar eigen inzicht goed te zetten, want dan kunnen we hem in ieder geval gaan gebruiken.
Woensdagmiddag heb je ook nog een DTKP/BMR prik gehaald. Confronterend als je dan ook al die andere kinderen ziet van jouw leeftijd. Je gaf even een snik toen je hem in beide armen kreeg, maar was het gelukkig snel weer vergeten. En vandaag zijn we naar De Belevenis in Rotterdam geweest.
De Belevenis moet je ervaren, ieder kind op zijn eigen manier en tempo. Heel bijzonder, een grote tent met daarin acht verschillende beleveniswerelden. Bij voorbeeld de Verkoelenis, met echte sneeuw en ijsjes!, de Bevlogenis met wolken, wind en mooie luchtbelletjes of de Betropenis met een grote bananenschommmel, bananensnoepjes of een groot schommelnest. Je vond het heel leuk, en papa deed er ook weer veel ideeën op hoe je met twee rechterhanden van eenvoudige dingen heel leuk speelgoed kan maken zoals electrabuizen, schoonmaakhandschoenen met lange haren, vogels aan een elastiek, ventilatoren aan wand en plafond, enz.
