Op de laatste supportbeurs in Utrecht(een beurs met vanalles voor gehandicapten) maakten we kennis met de stichting FunCare4Kids! Deze stichting is er speciaal voor de broertjes en zusjes van gehandicapten kinderen of ouders.
Op hun site FunCare4Kids.org schrijven ze het zelf zo:
Als je broertje, zusje of één van je ouders een handicap heeft of langdurig ziek is, gaat het bij jou thuis vaak net even anders dan bij vriendjes of vriendinnetjes. Je helpt (meer) mee in het gezin en je hebt minder tijd om te spelen. Dat is natuurlijk niet altijd even leuk. Stichting FunCare4Kids is er daarom speciaal voor jou. Wij organiseren speciale ‘Fundagen’ waarbij jij eens goed in het zonnetje gezet wordt. Alle aandacht gaat naar jou uit en je kunt voor even al je zorgen aan de kant zetten.
Samen met een vriendje, wat een gehandicapt zusje heeft, is Mark zaterdag naar zo'n fundag geweest. De hele dag stond in het teken van circus acts, spelletjes en het uiteindelijke doel: een echte circusvoorstelling waar de ouders naar mochten komen kijken. Om 10:00 begon de dag en om 16:00 mochten wij komen kijken naar de voorstelling. Wouter was die dag bij de oppas en dus hadden wij even alle aandacht voor Mark. En Mark bleek circusdirecteur te zijn geworden compleet met hoed en snor. Het was een geslaagde dag!
maandag 8 juni 2009
vrijdag 5 juni 2009
avond3daagse
-724083.jpg)
-719813.jpg)
-730703.jpg)
-776728.jpg)
donderdag 4 juni 2009
op stap
Dinsdag was Mark nog een extra dagje vrij van school. Deze dag mocht hij mee met Wouter naar school. Samen met de taxi mee, gezellig hoor. 's morgens gaat Wouter zwemmen en ook Mark mocht mee zwemmen en wat een lol hadden jullie samen. 's middags had Wouter muziek en Mark had zijn eigen gitaar mee genomen. Het was een erg gezellige en muzikale dag volgens de juf. Wouter had vooral oog voor Mark deze dag op school en samen hebben ze op de weg weer terug naar huis heerlijk geslapen in de taxi. Toch wel erg vermoeiend zo'n dagje.
Wel heeft Wouter een nogal nare gewoonte ontwikkeld de laatste tijd. Zodra je namelijk in het water ligt, in het zwembad op school of heerlijk thuis in bad, ga je poepen! Voor in het zwembad hebben we zwemluiers, waar je overigens eigenlijk uitgegroeid bent. Mama heeft tot nu toe nog geen zwemluier gevonden in jouw maat, we blijven zoeken. Thuis werkt het bad blijkbaar ook heerlijk ontspannend en na een paar minuten zien we al wat naar boven komen drijven, niet echt fris. Dus snel de boel proberen te vangen, het bad leeg laten lopen, jou afspoelen en het bad weer vol laten lopen. Gelukkig heb je geen last van een zere buik, maar dat je zodra je in water ligt de boel laten lopen is ook niet alles.
Ook heb je ons allemaal versteld doen staan hoe snel je het rijden met je rolstoel oppakt. Iedere maandag krijg je rolstoel-rijtraining op school. Maar toen je zaterdag in je rolstoel zat reed je zomaar ineens zelf naar je kamer! Papa en mama waren er stil van, je handen allebei op 1 wiel en daar ging je! Je vind het zelf ook fijn om te doen en wij, wij zijn zo trots! Net zo trots als op Mark zijn eerste stapjes, daar ga je dan, zelf op stap! zelf op weg....
Wel heeft Wouter een nogal nare gewoonte ontwikkeld de laatste tijd. Zodra je namelijk in het water ligt, in het zwembad op school of heerlijk thuis in bad, ga je poepen! Voor in het zwembad hebben we zwemluiers, waar je overigens eigenlijk uitgegroeid bent. Mama heeft tot nu toe nog geen zwemluier gevonden in jouw maat, we blijven zoeken. Thuis werkt het bad blijkbaar ook heerlijk ontspannend en na een paar minuten zien we al wat naar boven komen drijven, niet echt fris. Dus snel de boel proberen te vangen, het bad leeg laten lopen, jou afspoelen en het bad weer vol laten lopen. Gelukkig heb je geen last van een zere buik, maar dat je zodra je in water ligt de boel laten lopen is ook niet alles.
Ook heb je ons allemaal versteld doen staan hoe snel je het rijden met je rolstoel oppakt. Iedere maandag krijg je rolstoel-rijtraining op school. Maar toen je zaterdag in je rolstoel zat reed je zomaar ineens zelf naar je kamer! Papa en mama waren er stil van, je handen allebei op 1 wiel en daar ging je! Je vind het zelf ook fijn om te doen en wij, wij zijn zo trots! Net zo trots als op Mark zijn eerste stapjes, daar ga je dan, zelf op stap! zelf op weg....
maandag 1 juni 2009
Raar opkijken
Tot vorige week ging alles "gewoon zijn gangetje" in ons gezin. De reünie van Villa Pardoes ging helaas niet door, omdat er een kindje ziek was geworden. We zijn toen een dagje naar Plaswijckpark in Rotterdam gegaan. Toen we daarvan thuiskwamen, kregen we zelfs een e-mail van iemand die ons daar had gezien, en ons herkende van onze weblog. Grappig, in theorie zou zoiets inderdaad wel eens kunnen gebeuren, maar het is toch wel even raar als het echt zo is.
Mark heeft vorige week zaterdagmorgen mee gedaan aan een voetbaltoernooi. Weer als keeper, want zijn hielen doen nog steeds pijn, hij kan niet lang lopen. S'middags had hij ook nog meegedaan aan "maak kennis met tennis" op de tennisvereniging op ons dorp. Hij vond het erg leuk, maar zijn hielen deden wel erg pijn s'avonds. En toen op zondagmorgen.......kon hij niet meer lopen. Hij kroop op zijn knieën door de gang naar de wc, heeft de gehele zondag in de rolstoel van Wouter gezeten (Wouter was dat weekend logeren). Beetje onwerkelijke ervaring, van Wouter zijn we kruipen gewend, maar nu ook Mark??? De huisartsenpost adviseerde pijnstillers, en maandag heeft hij via de dokter en de podoloog weer extra zooltjes gekregen, die hij samen met de zooltjes die hij al had moet dragen. Als hij rustig aan doet, dan kan hij na de zomervakantie misschien wel weer voetballen zei de podoloog. Het heeft ook een naam wat Mark heeft, "de ziekte van Sever Schinz", iets wat blijkbaar vaker voorkomt op deze leeftijd.
Met Mark zijn voeten ging het de afgelopen week weer wat beter gelukkig. Hij doet het erg rustig aan, rent weinig, en gaat zitten zodra hij zijn voeten voelt. De zooltjes helpen een beetje volgens hem.
Wouter is weer 1 a 2 nachten in de week wakker. En niest heel erg, misschien moeten we hem toch maar eens laten onderzoeken op hooikoorts. Morgen gaat Wouter weer naar school, en mag Mark een dagje met hem mee. Wouter gaat o.a. zwemmen, en krijgt ook muziekles. Mark mag zijn gitaar meenemen. Ze zullen allebei vast een leuke dag hebben.
Mark heeft vorige week zaterdagmorgen mee gedaan aan een voetbaltoernooi. Weer als keeper, want zijn hielen doen nog steeds pijn, hij kan niet lang lopen. S'middags had hij ook nog meegedaan aan "maak kennis met tennis" op de tennisvereniging op ons dorp. Hij vond het erg leuk, maar zijn hielen deden wel erg pijn s'avonds. En toen op zondagmorgen.......kon hij niet meer lopen. Hij kroop op zijn knieën door de gang naar de wc, heeft de gehele zondag in de rolstoel van Wouter gezeten (Wouter was dat weekend logeren). Beetje onwerkelijke ervaring, van Wouter zijn we kruipen gewend, maar nu ook Mark??? De huisartsenpost adviseerde pijnstillers, en maandag heeft hij via de dokter en de podoloog weer extra zooltjes gekregen, die hij samen met de zooltjes die hij al had moet dragen. Als hij rustig aan doet, dan kan hij na de zomervakantie misschien wel weer voetballen zei de podoloog. Het heeft ook een naam wat Mark heeft, "de ziekte van Sever Schinz", iets wat blijkbaar vaker voorkomt op deze leeftijd.
Met Mark zijn voeten ging het de afgelopen week weer wat beter gelukkig. Hij doet het erg rustig aan, rent weinig, en gaat zitten zodra hij zijn voeten voelt. De zooltjes helpen een beetje volgens hem.
Wouter is weer 1 a 2 nachten in de week wakker. En niest heel erg, misschien moeten we hem toch maar eens laten onderzoeken op hooikoorts. Morgen gaat Wouter weer naar school, en mag Mark een dagje met hem mee. Wouter gaat o.a. zwemmen, en krijgt ook muziekles. Mark mag zijn gitaar meenemen. Ze zullen allebei vast een leuke dag hebben.