Raar opkijken

Tot vorige week ging alles "gewoon zijn gangetje" in ons gezin. De reünie van Villa Pardoes ging helaas niet door, omdat er een kindje ziek was geworden. We zijn toen een dagje naar Plaswijckpark in Rotterdam gegaan. Toen we daarvan thuiskwamen, kregen we zelfs een e-mail van iemand die ons daar had gezien, en ons herkende van onze weblog. Grappig, in theorie zou zoiets inderdaad wel eens kunnen gebeuren, maar het is toch wel even raar als het echt zo is.

Mark heeft vorige week zaterdagmorgen mee gedaan aan een voetbaltoernooi. Weer als keeper, want zijn hielen doen nog steeds pijn, hij kan niet lang lopen. S'middags had hij ook nog meegedaan aan "maak kennis met tennis" op de tennisvereniging op ons dorp. Hij vond het erg leuk, maar zijn hielen deden wel erg pijn s'avonds. En toen op zondagmorgen.......kon hij niet meer lopen. Hij kroop op zijn knieën door de gang naar de wc, heeft de gehele zondag in de rolstoel van Wouter gezeten (Wouter was dat weekend logeren). Beetje onwerkelijke ervaring, van Wouter zijn we kruipen gewend, maar nu ook Mark??? De huisartsenpost adviseerde pijnstillers, en maandag heeft hij via de dokter en de podoloog weer extra zooltjes gekregen, die hij samen met de zooltjes die hij al had moet dragen. Als hij rustig aan doet, dan kan hij na de zomervakantie misschien wel weer voetballen zei de podoloog. Het heeft ook een naam wat Mark heeft, "de ziekte van Sever Schinz", iets wat blijkbaar vaker voorkomt op deze leeftijd.
Met Mark zijn voeten ging het de afgelopen week weer wat beter gelukkig. Hij doet het erg rustig aan, rent weinig, en gaat zitten zodra hij zijn voeten voelt. De zooltjes helpen een beetje volgens hem.

Wouter is weer 1 a 2 nachten in de week wakker. En niest heel erg, misschien moeten we hem toch maar eens laten onderzoeken op hooikoorts. Morgen gaat Wouter weer naar school, en mag Mark een dagje met hem mee. Wouter gaat o.a. zwemmen, en krijgt ook muziekles. Mark mag zijn gitaar meenemen. Ze zullen allebei vast een leuke dag hebben.