zondag 7 maart 2010

Wouter


Wat vliegt de tijd toch. Inmiddels hebben jullie allebei een week vakantie gehad. In Wouter zijn vakantie zijn we bij de kinderarts geweest voor de jaarlijkse controle. Het gaat goed. Je groeit goed. Wel blijf je klein, de lengt van een ventje van ongeveer 6 jaar, je gewicht is goed in verhouding met je lengte. Volgend jaar mogen we weer terug komen. En donderdag had je dan je 24-uurs EEG. Duurde de laatste keer het opplakken van al die draadjes voor jou veel te lang, nu ging het gelukkig heel goed. Terwijl de artsen je hoofje opmeten, stippen neerzetten waar de draadjes moeten komen, de draadjes vastplakken enz. keek jij fijn de teletubbies. Wat ging dat goed! Je werd wel onrustig en kreeg het bloedheet van al dat gefriemel aan je hoofd, maar je hoefde niet te huilen en raakte niet overstuur. En dat is echt ontzettend knap want de artsen zijn een heel uur met je bezig geweest om alles aan te sluiten! Ook het eerste uurtje ging heel goed. De draadjes die op je hoofd zaten, liepen naar een kastje wat jou hersenactiviteit registreerde en dat kastje zat in een tasje, wat je dus 24 uur bij je moest dragen. Het eerst uurtje ging goed, maar daarna kregen papa en mama geen rust meer. Telkens gingen jouw handjes naar de draadjes op je hoofdje, het kriebelde vast heel erg. Papa heeft heel veel met je gewandeld en mama heeft bij jou geslapen om 's nachts je handjes in de gaten te houden. Toch zat er 's morgens een elektrode los. Deze week horen we de uitslag van het onderzoek. Hoe je epilepsie zich ontwikkeld. Maar ook al is het mislukt, we weten zeker, dit doen we niet meer. Ook hebben we je gehoorapparaten eindelijk ontvangen. Wat waren we blij! Maar toen we ze in je oren deden, bleken ze enorm te piepen! Zodra we ze aanzetten begon het piepen en niet zo zachtjes ook. Bij controle door de audioloog bleek de fluitdemper nog niet aan te staan, kleinigheidje. Maar nu doen ze het en ze doen het prima! De apparaatjes zijn harder gezet en met je nieuwe oorstukjes eraan hou je ze gelukkig ook prima in je oren zitten. Ondertussen heb je al 2 tanden gewisseld! Eentje onder en eentje boven. Vooral de tand boven geeft een behoorlijk fietsenrekje. En vrijdag gingen we wandelen en toen hadden we ineens een lekke band met je rolstoel! Ook wel stoer, je eerste lekke band! En morgen gaan we opstap naar het revalidatiecentrum. Je schoenen en je spalken zijn te klein geworden. Kleine jongens worden groot.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Reageren gaat het eenvoudigst als u bij "Reageer als" kiest voor "Anoniem" (wel graag uw naam onder het bericht zetten).
Een andere mogelijkheid is om te kiezen voor "Naam/URL" als u b.v. uw eigen homepage wilt vermelden.