Soms vind ik het moeilijk bepaalde keuzes te maken. Gewoon omdat het geen eerlijke keuze is. Zo had ik deze week dr. Smeets aan de telefoon. Hij volgt ons 'langs de lijn' hij zoekt mee en volgt de onderzoeken rondom Wouter. Nu er niets uit de onderzoeken naar boven komt over Wouter zijn onrust, adviseerde hij te denken aan een medicijn. Dit zou zowel rust geven 's nachts, maar ook overdag. Maaar, er zitten nogal wat bijwerkingen aan, zoals bewegingsstoornissen, het krijgen van bepaalde 'tikken' en nog veel meer. Dat wil ik eigenlijk ook weer niet!
Ook is Wouter dit weekend een paar uurtjes wezen proberen in een logeerhuis, 3 uurtjes is hij geweest, waarvan 1 gehuild! Dat wil ik ook weer niet, Wouter hecht erg sterk aan ons en ik wil zijn vertrouwen ook houden, we zullen het rustig aan blijven proberen voorlopig. Vertrouwen moet je toch krijgen en houden in de mensen om je heen al valt dat soms niet mee. Zo kwam Wouter deze week nogal gehavend thuis uit school. Hij was plat op zijn gezicht gevallen toen de taxichauffeur even niet oplette bij het in de taxi zetten van Wouter. Wouter is inderdaad erg snel en onberekenbaar, je moet hem haast constant in de gaten houden en het had ons ook kunnen gebeuren, maar toch. Wouter zit al niet zo lekker in zijn velletje de laatste dagen, hij hoest veel en slaapt daardoor weinig door. Van de huisarts hebben we een hoestdrank gekregen, wat hij overigens niet in wil nemen maar wat we toch proberen binnen te krijgen, vaak ook weer door hem even in de houdgreep te nemen. Ik weet dat het hem oplucht en hem helpt, maar toch.....