Ik duik m'n bed in, heb het even gehad. Zondag op maandagnacht was Wouter om 00:45 alweer klaar wakker. Stond weer een hoop herrie te maken in zijn bed. Nu hebben we ontdekt dat het enige ritme wat Wouter heeft in zijn wakkere nachten is dat hij altijd de 2e nacht na de osteopaat wakker is. Maar deze keer dus niet, het werd de 3e nacht! Sta ik vanmiddag bij school om Mark op te halen, komt er een moeder naar me toe. Meid! wat zie jij eruit zeg!, ik dacht gisteren al wat ziet die eruit! Fijn zo'n iemand. We zijn inderdaad moe, maar dat is toch niet vreemd. We redden het, genieten van de jongens en af en toe halen we een nachtje in.
Vanavond zat ik samen met de jongens te eten. Wouter wilde niet echt, maar toch moet je op een of andere manier zijn medicijnen binnen krijgen en die geven we dan ook door zijn eten. Zegt Mark: Mam, laat mij maar, bij mij eet Wouter wel. En ja hoor, de happen gaan naar binnen. Kijk daar heb je wat aan!