Weer wat opgeknapt

Allebei de jongens liggen nu heerlijk op bed, moe maar voldaan. Vandaag zijn ze nl. allebei op schoolreis geweest. Mark naar het Muiderslot en Tun Fun in Amsterdam en Wouter is naar een kinderspeelparadijs geweest en wezen varen in de Biesbosch. Deze dag werd verzorgd door de Helen Keller Stichting en aangeboden aan de school van Wouter. Gisteren rond deze tijd waren ze allebei nog wakker, Mark omdat hij niet kon slapen van de spanning, ik heb er een warme neus van! zei hij. Wouter was wakker door weer een hoestbui. Gisteren ging hij voor het eerst sinds ruim een week weer naar school. Het begon met niezen en een paar dagen koorts, de laatste dagen moest je erg hoesten, was je snipverkouden en erg moe. Door de koorts kreeg je weer last van schokken. Eten had je weinig trek in en ook drinken ging niet echt geweldig. Wanneer je net wat binnen had moest je weer erg hoesten, dan stak je je hand in je mond om de kriebel weg te halen. De kriebel bleef zitten, wel kwam je eten en drinken er weer uit. Ik krijg dan echt de kriebels, vooral wanneer dat een paar dagen gaat duren. Eten is zo belangrijk voor je en je zakte weer scheef in je wagen. Je had geen energie om je lijfje recht te houden, maar nu lijkt het weer de goede kant op te gaan, al zijn de bullebakken er nog wel, centimeters! Maandag zijn we voor controle naar de revalidatiearts geweest, je blijft gelukkig voldoende soepel. Wel moet je rug goed in de gaten gehouden worden omdat je weer behoorlijk scheef in je wagen zat, de fysiotherapeut houd je rug gelukkig al goed in de gaten. Ook waren je schoenen te klein geworden, wat wordt je toch groot! Je voeten zijn nog als nieuw, zijn echt superzacht. Nu gaat de orthopeed voor jou hele stevige maar hele zachte schoenen maken. Begin juli zijn ze klaar.