Wouter ligt nu lekker op bed, het is voor jou een druk weekje geweest. Woensdag en donderdag was er nl weer de jaarlijkse kermis op school. Deze kermis wordt georganiseerd door de Shamajo-wensstichting. Deze wensstichting is er voor (meervoudig) gehandicapte mensen, jong en oud. De kermis is gericht op ruiken, voelen, proeven en ervaren, genieten voor kinderen met een zintuigelijke beperking. Toen ik saman met Mark en oma aankwam op school zat Wouter net met zijn juf heerlijk in de zweefmolen, mond open, genieten. Heel de kermis is voor deze kinderen ingericht, zo kan je met de rolstoel zo de draaimolen op rijden. Is het wat lastiger dan zijn er genoeg vrijwilligers om even mee te tillen of voor jou te tillen. Samen met Mark heeft Wouter in de draaimolen gezeten. Maar het meest favoriet blijft toch het huifbedrijden en het paardje rijden, al waren de poffertjes ook geweldig. Op zo'n dag is Wouter ook erg met zijn handjes bezig, zit te wringen, vind alles best spannend en toch leuk tegelijk.
Vrijdag was voor Wouter een minder leuke dag, zijn haren werden geknipt en dat blijft echt een drama. Gelukkig is daar onze Marjan, die met veel geduld en durf toch iedere keer weer het ziet zitten om zijn haren te knippen en het is toch weer gelukt, met zelfs een kuifje! Wouter raakt iedere keer weer over zijn toeren en gaat slaan en gillen en is gewoon ontzettend boos, je mag gewoon niet aan zijn hoofd zitten en zeker geen 10 minuten!. Ik hou hem stevig vast en ondertussen probeert Marjan hem te knippen, bloedheet krijgt Wouter het ervan en wij ook. Maar we zijn er weer voor een tijdje vanaf, gelukkig.