Vandaag weer een hele ervaring met het taxivervoer. 's middags komt Wouter thuis. De chauffeur parkeert de taxibus en opent de deuren van de taxi om de wandelwagen te pakken. Wat blijkt, geen wandelwagen!! Na een telefoontje met school wordt duidelijk dat deze nog op de parkeerplaats staat van school, samen met zijn jas en zijn tas, met daarin zijn gehoorapparaatjes en knuffel voor 's nachts! Nu was het toevallig vorige week ook zo dat de tas van Wouter op de parkeerplaats was blijven staan, maar toen kwam de chauffeur er na 10 minuten rijden toch achter en is toen omgedraaid. Maar nu stond hij dus al voor de deur, weer terug rijden naar school was geen optie want de school is dan ondertussen allang dicht. Nu begin ik toch aan mezelf te twijfelen zegt de chauffeur hardop, nou ik al een tijdje geleden. "Dan zet je hem toch gewoon in een ander karretje" hierna de chauffeur! Nu heb ik wel een reserveknuffel, maar reservegehoorapparaten of een reservewandelwagen toch niet. Het kan toch ook niet dat je iemand zijn wandelwagen vergeet die daarvan afhankelijk is!
Wouter kon thuis ook niet echt zijn draai vinden, was stil en mopperde op zijn keyboard waar hij voor het avondeten altijd even op speelt, hoe hij ook zijn best deed hij hoorde hem zelf niet. Op een gegeven moment zat hij er zelfs bovenop. En normaal drinken we nog even lekker een bakje thee terwijl Wouter in zijn wagen zit, dat liep ook anders. Wouter is daar toch gevoelig voor wanneer dingen anders lopen dan normaal daar heeft zo'n chauffeur dus ook helemaal geen idee van. En morgen moeten we naar de neuroloog, hoe gaan we dat doen!? Na wat heen en weer bellen zijn we eruit, morgenochtend vroeg rijdt de chauffeur naar school en zorgt ervoor dat de wagen er is voordat we weg moeten.
