Fijn om te horen!

Vandaag was het eerste kerstdag en je ligt nu lekker te slapen. De dag begon vandaag wel erg vroeg 2:19 uur en je was klaar wakker, had er echt zin in maar voor papa en mama toch wel erg vroeg. Mama gaat meestal eerst naar je toe, even kroelen, kijken of je iets wil drinken of eten, maar je bent klaar wakker en valt echt niet meer in slaap en vermaakt je prima. Mama duikt weer haar bed in en na een tijd gaat papa dan kijken, en zo lossen we elkaar een beetje af. Tussendoor proberen we nog een beetje te slapen maar dat lukt moeilijk met zo'n feestvarken beneden. Overdag blijf je vrolijk, maar na het middageten leggen we je toch eventjes op bed om bij te tanken, gelukkig slaap je even een uurtje. En dan is er de kinderkerstviering in de kerk. Weer zat je te genieten. Wanneer er maar muziek gemaakt wordt dan hoor je jou niet, je zit te stralen van oor tot oor en regelmatig moet je gewoon even klappen, zo mooi vind je het. Het hele 'Ere zij God' zat je stalend mee te klappen, zo mooi. En wanneer er geen muziek is dan zijn er altijd nog kaakjes, vlaatjes en chipjes in de tas van mama om jou zoet te houden.
Misschien hoor je de muziek nu wel beter met je nieuwe gehoorapparaatjes!
De laatste schooldag voor de kerstvakantie konden we ze ophalen bij het audiologisch centrum op school. 's morgens hadden we eerst de kerstviering. Er waren sterretjes en er was muziek, ook zagen we dia's met daarop wat je allemaal de laatste tijd had gedaan op school. Jou voorkeur ging toch uit naar al het lekkers wat was gemaakt om dat te proeven. De pepernoten en de kerstkoekjes, alles vind je lekker. Toen we daarna bij het audiologisch centrum kwamen, bleken je nieuwe oorstukjes opgestuurd te zijn naar huis. Gelukkig had mama de oude voor de zekerheid maar meegenomen. En zo kreeg je toch je nieuwe hoorapparaatjes in. En wat zijn ze goed hè Wouter. Zodra je ze inkreeg begon je te klappen in je handjes en glunderde van oor tot oor, je bent er duidelijk blij mee. Nou die werken zei de audioloog. Fijn is dat om te zien hoe blij je er mee bent, mama is dan altijd heel blij dat we niet in Afrika of zo wonen, dat je jou zo een stukje horen teruggeven kan. We mogen ze nu 2 maanden uit gaan proberen. Goed kijken of je anders, het liefst natuurlijk beter, reageert op geluiden. Eind januari krijg je dan een audiologisch onderzoek om te kijken of je met deze apparaatjes meer hoort dan met de oude en zullen ze wat fijner ingesteld worden. Je blijft lachen en moet zelfs schaterlachen wanneer we weer buiten zijn, hoor je de hakken van ons lopen? Waneer we langs de eendjes lopen terug naar school , beginnen deze hard te kwaken en weer moet je hard lachen, dit heb je echt nog niet eerder gedaan, het valt je blijkbaar toch beter op! Thuis blijkt 1 oorstukje kapot te zijn gegaan in de post, deze moet opnieuw gemaakt worden en dat
duurt even.
Een oorstukje is dat deel van het hoorapparaat wat echt in je oor zit. Omdat je groeit worden de oorstukjes na verloop van tijd te klein en gaat je hoorapparaatje piepen, omdat hij geluid lekt, stoort. De audioloog maakt dan een afdruk van je oor en maakt hiermee een nieuw oorstukje. Het is echt niet leuk, er wordt dan eerst een propje met een draadje eraan in je oor gepropt tot bijna tegen je trommelvlies. Hierna wordt dan je oor volgespoten met een zachte klei die na een tijdje hard genoeg is om eruit te halen door aan het draadje te trekken. En ziedaar je hebt als je geluk hebt in 1 keer een mooi malletje voor het maken van een nieuw oorstukje. Ook handig blijkt nu is dat digitale hoorapparaatjes minder hard piepen wanneer er geluid 'lekt' dan analoge en draag je nu dus nog links je oude oorstukje.