Rolstoelbus

Afgelopen weekend hebben we een andere auto gekocht. Het is een "busje" wat direct na aflevering weer verbouwd wordt, zodat we Wouter erin kunnen vervoeren. Natuurlijk realiseren we ons dat we geluk hebben, er zijn zat andere gezinnen die zoiets graag zouden willen hebben, maar financieel niet rond kunnen krijgen. Het was echt een pak van ons hart, dat het is gelukt! Goed, het is dus een busje, met achter de bestuurder/bijrijder 2 stoelen en daartussen plek voor de rolstoel.

We moesten zelf voor het voertuig zorgen (niet ouder dan 2 jaar), de gemeente heeft de toezegging gedaan dat zij een deel van de kosten voor de aanpassing zullen betalen. En dan moeten we er minstens 5 jaar mee doen. Deze regels verschillen trouwens per gemeente, en ook de hoogte van een eventuele vergoeding voor de aanpassing. Dat is via de WMO wet gewoon heel oneerlijk geregeld in ons mooie Nederland.

De afgelopen weken hebben we weer over veel dingen (bij)geleerd, onderstaand "ter lering en vermaak" een opsomming:

Grijs kenteken: dit kan ook als particulier bij het vervoer van een gehandicapte. Je hoeft dan geen BPM te betalen, en je hebt een lage houderschapsbelasting. En je hoeft geen tussenschot te plaatsen. Vanwege de brandstofkosten is dan ook een dieselmotor handig.

Achterklep of deuren: Onder de klep sta je droog, maar neemt wel veel ruimte in als hij openstaat. En als je klein bent kom je er moeilijk bij. Deuren zijn dan weer wat makkelijker te openen.

Oprijplaat of lift: Een oprijplaat klap je sneller uit, en kan je ook tussentijds uit de auto verwijderen. Wel heb je achter de auto ca 2,5 m vrije ruimte nodig. Plus de ruimte nodig voor een "aanloop". Bij een oprijplaat heb je ook de kans dat je onderweg de openstaande achterklep tegenkomt. Op tijd bukken dus. En met leren zolen is er kans op uitglijden. Lift heeft achter de auto weer minder ruimte nodig, ca 1,5 m, maar werkt weer langzamer. Kan ook niet uit de auto verwijderd worden. En is gevoeliger voor storingen. Tegenwoordig staan zowel de klep als de lift opgeklapt niet meer voor de achterruit, maar vallen er net onder. Ook financieel is er een verschil; oprijplaat kost ongeveer de helft van een lift. In de showroom hebben we Mark in een rolstoel gezet, en deze toen de auto ingereden. Dat bleek de beste manier om uit te proberen hoe het werkt.

Pasagiersstoelen, je hebt eigenlijk keuze uit 2 soorten, type erg duur en type iets goedkoper. Als je erop gaat zitten merk je wel goed het verschil!

Ombouwen: het ene ombouwbedrijf zegt dat het ombouwen 4 a 5 weken duurt, de ander zegt 2 a 2,5 week. Wel iets om rekening mee te houden als je al die tijd zonder auto zit.

En nu hebben we dus een Opel Vivaro diesel gekocht, op grijs kenteken en wordt er een rolstoellift ingeplaatst. Als alles goed gaat (General Motors gaat niet falliet o.i.d.) hopen we hem kant en klaar eind maart te hebben. We benutten nu de kerstvakantie om nog eens te gaan praten met de aanpasbedrijven, zodat we ook die keuze kunnen maken. Op de foto's krijg je een klein idee hoe het er straks allemaal uit gaat zien.