Theorie en Praktijk

We zijn weer teruggeweest bij de audioloog. Nog 1 keer wordt er gekeken of dit echt de goede gehoorapparaatjes voor je zijn, voor ze definitief worden aangeschaft. En daar zit je dan weer, tussen twee luidsprekers in. Maar deze keer wil het echt niet lukken. De audioloog biedt je geluiden aan van 40dB, maar geen reactie, 50 dB nog geen reactie. En zelfs met 70dB, wat echt een hard geluid is en wat je zeker moet horen, geef je geen enkele reactie. Met gehoorapparaten kun je de helft van je gehoorverlies weer terugkrijgen. Met een gehoorverlies van 70 tot 80dB moet je volgens de theorie dus uit kunnen komen op 35 a 40 dB met gehoorapparaten. Je bent erg met jezelf bezig, draait met je handen, zit met je ogen dicht en maakt zelf ook flink wat geluid. Het heeft geen zin vandaag. Toch denkt de audioloog dat dit de goede toestellen voor je zijn omdat ze zelf het horen voor jou prettiger maken. In stille situaties worden geluiden hard versterkt en in drukke situaties worden harde geluiden juist iets gedempt en dat gebeurd allemaal digitaal. Zelf zien we je lachen om een kwakende eend en luisteren naar de vogeltjes, iets wat we met de oude toestellen nooit hebben gezien. Je zit gewoon niet helemaal goed in je vel en daarom laat je het niet zien of merken vandaag of je iets hoort.
Die avond hebben we een tilcursus in het revalidatiecentrum. Je wordt zwaarder en langer en het wordt daarom steeds lastiger om je te tillen. Volgens de ergotherapeut die het woord doet, mag er in de zorg volgens de CAO getild worden tot 12,5 kilo. In de praktijk blijken moeders te blijven tillen tot ongeveer 21 kilo en vaders gaan nog even door tot 30 a 40 kilo of meer. Wij worden in het groepje ingedeeld met kinderen vanaf 20 kilo en dan moet er dus gebruikt gaan worden gemaakt van de tillift! Nu gebruik ik dat ding trouw bij het uit bad tillen van Wouter, maar verder niet. En dus leren we hoe je iemand van bed, in de rolstoel tilt. Of van de vloer op bed. Er ligt iemand stil op een bed, wordt vastgemaakt in de lift en daarna keurig opgetild. En daar zit dus het verschil tussen theorie en praktijk. In de praktijk ligt Wouter niet stil! en in de praktijk kan je ook niet even aan hem vragen om even stil te liggen of even zijn armen in onze nek te leggen zodat we hem makkelijker over kunnen tillen. Al snel blijkt dat niet het gewicht of de lengte het tillen lastig maakt, maar Wouter zijn beweeglijkheid, wat ook weer hoort bij zijn verstandelijk niveau. Toch doen we wat tips op waar we zeker iets aan hebben. En is het fijn te merken dat meer ouders het lastig vinden om de tillift te gebruiken of te gaan gebruiken....