Vorige week nog wezen kijken bij een ander logeerhuis, helaas zat deze vol en is er een wachtlijst. Daar vroegen ze aan mij: wie is Wouter eigenlijk en wat heeft Wouter. Nou dat is een heel verhaal:
Wouter is onze 2e zoon en wordt in november al weer 6 jaar. Hij is ernstig slechthorend, heeft epilepsie, krijgt hiervoor ook medicijnen en heeft last van maagzuur waar hij ook medicijnen voor krijgt. Verstandelijk is hij tussen de 6 en 8 maanden, hij kan dus ook niet lopen of praten en zal dit volgens de artsen ook niet gaan doen. Verder is hij volgens onderzoeken slechtziend en zou hij een visus hebben van 25% maar hier merk ik zelf erg weinig van. Vanwege spasme in voornamelijk zijn linkerbeentje draagt Wouter aangepaste schoenen en dus ook gehoorapparaten vanwege zijn slechte gehoor. Verder is hij 's nachts vaak erg onrustig en is dan soms uren wakker, soms krijgt hij dan ook een hyperventilerende ademhaling. Een hele waslijst. Soms komen er kinderen naar Wouter toe en zeggen dan tegen mij: ach, is hij ongelukkig? Maar nee, ik heb niet het idee dat Wouter ongelukkig is. Wouter straalt. Is, wanneer hij lekker in zijn vel zit, blij!. Weet iedereen in te palmen. Is bijzonder lief. Wel is hij vaak onrustig, heeft geen aandacht en dan is het moeilijk voor hem die rust weer te vinden. Maar hij geniet!. Geniet van muziek, van water, van samen eten, van mensen om hem heen.
Dit weekend hadden we een familiereunie, even een warme deken om je heen. Iedereen geniet en Wouter die geniet mee!