Wouter zijn hoofd is ingepakt. Vanmorgen zijn 19 electroden met lijm op zijn hoofd geplakt, en 2 op zijn borst. Dat vond hij helemaal niks, hij was erg aan het huilen en schreeuwen. Met 4 man zijn we een uur bezig geweest. Om te voorkomen dat hij het los gaat trekken, zit zijn gehele hoofd in het verbandgaas, met 2 gaten voor zijn oren. Bovenop zijn hoofd komt een antenne van snoeren omhoog, die weer onder zijn bloes gestopt zijn en gaan naar een tasje met een registratieapparaat. Geschat gewicht 1 kilo! Gelukkig lijkt het erop dat zowel verband als tasje hem niet hinderd. Vanacht moet hij ook met verband en tas slapen, en wordt hij aan een apparaat aangesloten wat zijn ademhaling registreerd. Ook willen ze s'nachts bloed bij hem afnemen in zijn slaap. Ik hoop dat Wouter en Miranda een rustige nacht hebben, maar ik ben bang van niet.
De man die de electroden plakte, herkende ons van de vorige keren (en wij hem ook), de afdeling waar Wouter ligt, kennen we van vorige keer, we lopen blindelings naar de speelkamer, en de ouderkamer is verbouwd. Buiten is de blunderput nog niet veel verder opgeschoten, en de vis op de speelkamer heet nog steeds hetzelfde. Maar ik hoop dat we morgen weer met zijn vieren gewoon thuis kunnen zijn.
René